Don't Forget Me || Rozdział 5

Rozdział zawiera treści przeznaczone dla osób 18+.

Czytasz na własną odpowiedzialność.

 "Days like these lead to nights like this lead to love like ours,
You light the spark in my bonfire heart."

~.~

-Tu jest nasza sypialnia. -powiedział Harry, otwierając mi drzwi do swojego pokoju.

-Nasza? -zdziwiłam się na jego słowa. -Przecież nikomu tutaj nie pozwalasz wchodzić, a mi szczególnie. -przypomniałam mu zdanie, które niegdyś do mnie powiedział.

-Trochę się zmieniło od tamtego czasu. Teraz jedynie mogę nie pozwolić Ci z niej wyjść. -wyszeptał niskim głosem wprost do ucha, co wywołało milion przyjemnych dreszczy na mojej skórze. Odwróciłam się w jego stronę i oplotłam swoje nadgarstki wokół jego szyi. -Co zamierzasz zrobić? -spytał się Hazz widząc co robię.

-Nie wiem. -starałam się brzmieć obojętnie, choć tak naprawdę wiedziałam co chciałam zrobić.

-Ale ja wiem. -uśmiechnął się do mnie zadziornie. Nie dał mi odpowiedzieć, ponieważ zamknął moje usta w czułym pocałunku, czyli czymś, co zamierzałam zrobić.

-Lyn! -usłyszałam swoje imię, na co od razu odsunęłam się od Harre'go i przestraszona odwróciłam się w stronę, skąd dochodził głos. Byli tam chłopcy, wszyscy. Niall, Zayn, Louis i Liam. Jej, jak ja się za nimi stęskniłam! A za blondynem to już szczególnie bardzo! Tylko trochę mi głupio, że zobaczyli mnie w takiej sytuacji z Harry'm...

-A pukać to nie łaska? -spytał się lekko zdenerwowany Harry, ponieważ nam przerwali. Wiedziałam, że nie był zbytnio zadowolony z tego powodu.

-Pukaliśmy, ale nikt nie otwierał. Nie wiedzieliśmy, że się całujecie w tej chwili. -powiedział rozbawiony Liam. Taa, jest się z czego cieszyć...

-Louis, 100 funtów dla mnie. -odezwał się Zayn, wystawiając dłoń w stronę Tomlinsona.

-Za co ty chcesz od niego kasę? -spytał się Harry Mulata.

-Założyli się o 100 funtów o to, czy Lyn z tobą wróci. Zayn stawiał, że tak, a Louis, że nie. -wyjaśnił blondyn. -Lyn, ja rozumiem, że jesteś teraz z Harry'm, ale mogłabyś się ze mną przywitać. -dodał blondyn, na co szeroko się uśmiechnęłam. Podeszłam do niego i od razu go przytuliłam. Spojrzałam się na Harr'ego, który przewrócił oczami.

-Nie bądź zazdrosny Styles. -blondyn skarcił go za jego zachowanie. Harry nic nie odpowiedział, tylko podszedł do nas i odciągnął mnie od blondyna.

-Nie bądź zazdrosny Styles. -powtórzyłam słowa Niall'a, na co Horan zaczął się śmiać.

-Ok, nie będę. Idę na dół, a ty zostań sobie tutaj z Niall'em. -zaczął udawać obrażonego i odsunął się ode mnie, po czym rzeczywiście zszedł na dół.

-Nie martw się, przejdzie mu. -powiedział Liam, chcąc dodać mi otuchy.

-Chodźcie do niego. -wyszliśmy z  sypialni i zeszliśmy na dół. Chłopaki poszli do salonu, a ja zaczęłam szukać Harr'ego. Loczek stał w kuchni i chyba coś kroił. Stał do mnie odwrócony tyłem. Objęłam go w pasie i stanęłam na palcach, aby dosięgnąć do jego ucha.

-Przepraszam. -wyszeptałam wprost do jego ucha, po czym złożyłam pocałunek na jego policzku. Chłopak odwrócił się w moją stronę, objął w talii i wpił czule w moje usta.

-Wiedziałem, że długo beze mnie wytrzymasz. -wyszeptał między pocałunkami.

-Ekhm... -nasz wspaniały moment został przerwany przez czyjeś odchrząknięcie. Szybko się od siebie odkleiliśmy i odwróciliśmy jak poparzeni w stronę dochodzącego dźwięku. -Nie żeby coś, ale my przyjechaliśmy żeby pogadać z wami, a nie siedzieć w waszym salonie, podczas kiedy wy wpychacie sobie języki do gardła. -Louis mówił, powstrzymując się od śmiechu. Ponownie czułam, jak oblewam się rumieńcem.

-Zaraz przyjdziemy. Musimy umm... zrobić wam coś do picia. Tak, zrobić do picia. -mówił zmieszany Harry. Louis zostawił nas samych, a wtedy Harry ponownie odwrócił się w moją stronę i musnął moje usta. -Później dokończymy. -szepnął do mojego ucha, po czym zaczął wyjmować z górnej półki czyste szklanki. Nie miałam pojęcia gdzie co jest w tym mieszkaniu, więc po prostu stałam z boku i się przyglądałam. Harry krzątał się po pomieszczeniu, wyjmując potrzebne rzeczy do nie wiem czego. Przypomniało mi się, gdy tak samo krzątał się w moim mieszkaniu, kiedy był w nim po raz pierwszy. Udawaliśmy przy Beccy parę. Przytulał mnie wtedy i muskał moją szyję. Podobało mi się, ale wtedy wmawiałam sobie, że to po prostu było miłe i dlatego mi się podobało. Czy wtedy już coś do niego czułam? Myślę, że tak. Czułam coś do niego od samego początku. Od naszego pierwszego spotkania, kiedy niemalże walnęłabym w jego auto. Nie byłam świadoma tego. Może wtedy jeszcze go nie kochałam, ale czułam COŚ.

-Lyn, odpłynęłaś. -ocknęłam się, gdy Harry potrząsnął mnie za ramiona.

-Mówiłeś coś? -spytałam nie ogarniając do końca co się dzieje wokół mnie.

-Tak, mówiłem do Ciebie od kilku minut, a ty mnie nie słuchałaś. Coś się stało? -spytał zmartwiony, jakby bał się o mnie. To słodkie.

-Nie, nic się nie stało. Po prostu się zamyśliłam. -od razu zaprzeczyłam.

-Na pewno? -chyba średnio chciał mi uwierzyć, a ja wcale nie kłamałam.

-Tak Harry. Na pewno. Zamyśliłam się. -ponownie to powtórzyłam.

-W takim razie o czym myślałaś? -przejechał kciukiem po moim policzku, co wywołało przyjemne dreszcze na mojej skórze. Chyba już tak zawsze będę reagować na jego dotyk.

-Serio muszę Ci powiedzieć? -spytałam zrezygnowana. Nie chciałam mu tego mówić. To trochę krępujące powiedzieć mu, że myślałam o tym, kiedy tak właściwie go pokochałam.

-Musisz. Nie odpuszczę. -uśmiechnął się do mnie zadziornie, a ja przewróciłam oczami i wypuściłam powietrze z płuc.

-Myślałam o naszym pierwszym spotkaniu. -odpowiedziałam prawie zgodnie z prawdą.

-Prawie rozwaliłabyś mi samochód i swój przy okazji też. -uśmiechnął się szeroko, kładąc swoje dłonie na moich biodrach.

-Pamiętasz... -szepnęłam, delikatnie się uśmiechając.

-Pamiętam wszystko. -odpowiedział równie cicho, jak ja. Byliśmy niebezpiecznie blisko siebie. I jak to zwykle ostatnio kończy się między nami, nasze usta złączyły się w czułym pocałunku. Stałam przy blacie, więc Harry bez większego problemu podniósł mnie i posadził na blacie, stając między moimi nogami.

-Oczywiście, bo co innego może robić Harry i Lyn, kiedy są sami, jak nie migdalić się? Stary, bo zaraz ją weźmiesz na tym blacie. -do kuchni znowu wpadł Louis i już nie powstrzymywał się od śmiechu. Całkowicie zapomniałam, że oni nadal są w mieszkaniu. I kolejny raz spaliłam buraka.

-Spadaj. -warknął wkurzony Harry, lecz ani trochę nie odsunął się ode mnie.

-Hej, spokojnie Hazz. A teraz wybacz, ale zabiorę Ci Lyn. My też się za nią stęskniliśmy i chcielibyśmy z nią pogadać. Później będziecie się pieprzyć. -ponownie zaczął się śmiać, jakby miał z czego... Lubię go, ale teraz był naprawdę irytujący. Odsunęłam od siebie Harr'ego i złapałam go za rękę.

-Chodź. -powiedziałam w stronę Harr'ego i razem z Lou wyszliśmy z kuchni.

-Co wy tam tyle robiliście? -spytał się Horan, gdy weszliśmy do salonu.

-Nie chcesz wiedzieć Niall. Jesteś za mały na takie rzeczy. -powiedział Lou, szeroko się uśmiechając. Czułam, że moja twarz znowu się robi czerwona.

-Ktoś tu jest czerwony. -odezwał się Liam, wskazując na mnie, co spowodowało, że jeszcze bardziej się zawstydziłam.

-Jezu, dajcie nam spokój. -powiedział zrezygnowany Harry, kładąc swoją dłoń na moich plecach co trochę mnie uspokoiło.

-Ale my się wcale o nic nie czepiamy. Wszystko jest dla ludzi. Stęskniliście się za sobą. -skomentował naszą dyskusję Zayn, który jeszcze się nie odezwał.

Spędziliśmy cały wieczór śmiejąc się i oglądając jakąś komedię, która akurat leciała w TV. Muszę przyznać, że bardzo dużo mnie ominęło. Chłopcy opowiadali mi co działo się przez te pół roku. Niestety Liam nie jest już z Danielle i ma nową dziewczynę – Sophie. Nie znam jej, ale nawet z samych opowiadań, nie przepadam za nią. Uwielbiałam Dani, ale cóż, to ich życie i ich decyzje. Jeśli Liam twierdzi, że postępuje słusznie, to nie będę się w to wtrącać. Kolejnym news'em jest to, że Niall i Alex zaręczyli się, a za pięć miesięcy będzie ślub.

-Wreszcie poszli. -skomentował wizytę przyjaciół Harry, opadając na kanapę.

-Przestań, nie było aż tak źle. Dużo mnie ominęło... -powiedziałam z lekkim smutkiem w głosie. -Trochę mi głupio, że nie było mnie przez pół roku i tak nagle znowu pojawiam się w waszym życiu. -dodałam, spuszczając głowę.

-To przeze mnie. -Harry złapał mnie za podbródek i zmusił, abym spojrzała się w jego oczy. -Nie przejmuj się niczym. Oni nadal lubią Cię tak samo, jak kiedyś. A ja kocham. -musnął moje usta i odsunął się ode mnie co spowodowało moje niezadowolenie. -Jestem zmęczony tym dniem, idziemy spać? -spytał, podnosząc się z kanapy. Pokiwałam twierdząco głową i ruszyłam za nim do naszej sypialni. „Naszej”, jak to dziwnie brzmi. Muszę się przyzwyczaić.

-Możesz się wykąpać w tej łazience, a ja pójdę na dół. -wskazał na pomieszczenie sanitarne, które znajdowało się w naszej sypialni. Harry zostawił mnie samą. Wyciągnęłam z nierozpakowanej jeszcze walizki potrzebne rzeczy i weszłam pod prysznic. Odkręciłam wodę i ustawiłam na chłodny strumień. Właśnie tego teraz potrzebowałam, orzeźwienia. Kiedy skończyłam brać prysznic, Harry leżał już w swoim łóżku i robił coś na telefonie. Ułożyłam się obok niego na łóżku, jednak nadal nie wiedziałam jak powinnam się zachować, czy powinnam się przytulić do jego torsu, czy też odwrócić się i położyć na drugim końcu łóżku.

-Chodź tutaj. -powiedział cicho Harry, widząc, że nie wiedziałam co do końca zrobić. Przysunęłam się do niego, a on objął mnie ramieniem i przyciągnął do swojej klatki piersiowej.

-Moje marzenie się spełniło. -szepnął do mojego ucha. -Chciałem żebyś usnęła w moich ramionach.

-Jeszcze tego nie zrobiłam. -odpowiedziałam, przygryzając moją dolną wargę.

-Ugh, nie rób tego, bo dłużej nie wytrzymam. -zaśmiałam się cicho na jego słowa.

-Czego? -udałam, że nie wiem o czym mówi i ponownie przygryzłam swoją wargę. Po chwili znalazła się ona między zębami Harr'ego. Delikatnie ją przygryzł i zaczął namiętnie całować moje usta.

-Mówiłem, że nie wytrzymam. -wyszeptał między pocałunkami, które przybierały na czułości i namiętności.

-Nie mów tyle. -skarciłam go, wpijając się w jego usta. Nie miałam kontroli nad tym, co robiłam. To było ode mnie silniejsze. Temperatura naszych ciał znacznie wzrosła. Poczułam, że wybrzuszenie pod szortami Harr'ego rośnie i twardnieje. Oh, co ja z nim robię?

-Czujesz, jak na mnie działasz? -powiedział niskim, bardzo pociągającym głosem. -I tylko mnie całujesz. -dodał, zatapiając się w moich ustach. Włożył swoje dłonie pod moją luźną koszulkę, początkowo masując mój brzuch. Przeniósł dłonie nieco wyżej, delikatnie dotykając moich piersi. Jego dotyk wywołał przyjemne dreszcze na moim ciele. Nigdy nikt mnie tak nie dotykał. Harry delikatnie ściskał moje piersi. Było to bardzo przyjemne. Nie zrobiłby mi krzywdy. Ufałam mu. Mimo, że takim czymś sprawiał mi przyjemność, chciałam więcej. Znacznie więcej. Nic nie poradzę, że działa na mnie, tak jak ja na niego. Pożądanie rosło z każdą minutą. Swoimi małymi dłońmi złapałam za kant koszulki Harr'ego i podniosłam ją trochę do góry. Harry zaśmiał się i wyjął swoje dłonie spod mojej koszulki, pozwalając mi zdjąć jego t-shirt. Właściwie to po co on do łóżka założył koszulkę? Tylko utrudnia mi pracę... Gdy został pozbawiony t-shirtu, wzięłam się za jego szorty. Złapałam za ich gumkę i chciałam pociągnąć w dół, jednak dłoń Harr'ego mi to uniemożliwiła.

-Czy ty chcesz się ze mną kochać? -spytał niepewnie Harry, bojąc się co zamierzam zrobić.

-A ty chcesz? -drażniłam się z nim.

-Boże, Lyn, nie rób tego. Dobrze wiesz, jak bardzo Cię pragnę. -niemalże wykrzyczał te słowa.

-W takim razie masz odpowiedź. -powiedziałam zadziornym głosem.

-Oh, kochanie... -jęknął Harry z zadowolenia. -Czy ty kiedykolwiek uprawiałaś seks? -spytał po chwili namysłu.

-Umm... nie. -odpowiedziałam zawstydzona. Wiedziałam, że chłopak nie jest prawiczkiem. Gemma mi to powiedziała. Moje doświadczenie seksualne jest równe 0, a jego na pewno o wiele, wiele wyższe.

-Nie masz się czego wstydzić kochanie. Chcę być tym pierwszym i ostatnim. -musnął moje usta. Jego słowa wywołały uśmiech na mojej twarzy. Jednak to prawda, że chłopak jest najlepszym lekiem na kompleksy. Nie miałam pojęcia, jak powinnam zacząć i czy to ja powinnam zacząć. Ponownie zajęłam się jego szortami, a on ponownie zatrzymał moją rękę. -Zaczekaj skarbie. Najpierw muszę Cię przygotować. Połóż się koło mnie. -wskazał na miejsce, obok siebie. Posłusznie wypełniłam jego polecenie. -Musisz się rozluźnić. -powiedział niskim głosem, zdejmując zwinnym ruchem dłoni moje króciutkie szorty. Następnie zajął się moją koszulką. Gdy ją zdjął, zasłoniłam swoją klatkę piersiową skrzyżowanymi dłońmi. Wstydziłam się swojego ciała. Nigdy nie było idealne. Nie chciałam go nikomu pokazywać.

-Nie wstydź się mnie kochanie. Jesteś idealna. -powiedział Harry, zabierając moje dłonie na bok. Ponownie dotknął moich piersi. Miał takie duże dłonie. Jego jedna dłoń, mogła zasłonić moją całą miseczkę. -Jesteś idealna. -powtórzył, widząc, że nadal trochę się krępuję. Zaczął składać na nich pocałunki, a w niektórych miejscach ssał moją skórę. Założę się, że zostawił po sobie pamiątki w postaci malinek. -A teraz zejdę trochę niżej. -zaśmiał się, łapiąc jednym palcem za koronkowe wykończenie moich majtek, których równie szybko się pozbył, jak pozostałej części mojej wieczornej garderoby. Byłam całkowicie naga. Naszczęście leżałam pod kołdrą, więc Harry nie widział całego mojego ciała. I tak moje policzki piekły mnie niemiłosiernie ze wstydu. On był taki idealny, a ja? Ja wyglądałam jak jakiś tłusty pączek... Harry powoli wsunął we mnie swojego palca, początkowo powoli nim poruszając. Było to niewyobrażalnie kurewsko bardzo przyjemne. Oh, czemu jego dotyk wywołuje tyle szczęścia w moim organizmie?

-Podoba Ci się? -spytał niskim, pociągającym głosem. Nie byłam wstanie powiedzieć, jakiegokolwiek słowa.

-Harry... -jęknęłam jego imię, co wystarczyło mu jako odpowiedź. Zaczął przyśpieszać swoje ruchy, co wywołało jeszcze większą przyjemność. W pewnym momencie znienacka wyjął swojego palca, co spotkało się z moim niezadowoleniem. Pragnęłam go.

-Czemu przestałeś? -spytałam głosem pełnym pożądania.

-Jesteś gotowa. -powiedział, sięgając po coś do szafki po swojej stronie łóżka. -Jeśli chcesz, możesz już je zdjąć, chyba, że wolisz, żebym sam to zrobił. -zaśmiał się, ukazując swoje słodkie dołeczki. Szybko pozbyłam się jego szortów. Został w samych bokserkach, które wydawały się nieco za ciasne na niego z powodu jego dość sporej erekcji. -Je też możesz zdjąć. -szepnął w moje ucho, gdy zobaczył, że przyglądam się im. Moje policzki oblał rumieniec, co spowodowało chichot u Harr'ego. -Nie masz się czego wstydzić kotku. Naprawdę, jesteśmy ludźmi. To normalne. -dodał swoim niskim, bardzo pociągającym głosem. -Zrobimy to razem. -Hazz złapał za moją dłoń i ściągnął nią swoje bokserki. Z powodu, że kołdra przykrywała tylko mnie, mogłam zobaczyć go w pełnej okazałości. Nigdy nie spodziewałam się, że jego przyrodzenie będzie aż tak dużych rozmiarów. Nie myślalam, że ktokolwiek może wyglądać tak perfekcyjnie, jak Harry. -Chcesz go dotknąć? -spytał Hazz, gdy zobaczył, że się mu przyglądam. Niepewnie pokiwałam twierdząco głową, nie wiedząc czego tak naprawdę chcę. Harry ponownie złapał moją rękę i ułożył ją tak na swoim penisie, że obejmowałam go przy główce. Był taki miękki.

-Co powinnam teraz zrobić? -spytałam niepewnie, bojąc się, że powiem coś głupiego.

-Jeśli chcesz, możesz poruszyć dłonią w górę i w dół. -powiedział, trzymając wciąż moją dłoń i pokazując mi powoli jak powinnam to robić. Po chwili puścił moją dłoń, a ja starałam się nieco szybciej powtórzyć jego ruch, wciąż bojąc się, że zrobię to źle.

-Lyn... -jęknął Harry z zadowolenia. Był taki bezbronny i słodki. Miałam nad nim pełną kontrolę. -Przestań kochanie, bo dojdę. -powiedział, zabierając moją dłoń. -Innym razem skończysz. -szepnął, wiedząc, że chciałam dłużej to robić. -Chwila. -odsunął się ode mnie, sięgając po wyjęte małe opakowanie, z którego wyciągnął prezerwatywę. Zwinnym ruchem nałożył ją na swojego penisa. -Musisz położyć się pode mną. -przekręcił mnie tak, że leżałam dosłownie pod nim. Moje serce zaczęło bić znacznie szybciej.

-Gotowa? -spytał mnie zadziornie, na co pokiwałam twierdząco głową. Byłam tak podekscytowana, a zarazem zestresowana. Harry chyba zauważył, że trochę się boję.

-Nie bój się, będę delikatny. -musnął moje usta, chcąc, abym uwierzyła w jego słowa.

-Ufam Ci. -zapewniłam go, posyłając mu ciepły uśmiech.

-Kocham Cię. -szepnął, delikatnie we mnie wchodząc. Mimo, że starał się to zrobić jak najbardziej łagodnie, poczułam lekki ból. Nie było to tak, jak sobie wyobrażałam. Słyszałam, że pierwszy raz zawsze jest bardzo bolesny. U mnie tak nie było, bolało, ale nie aż tak bardzo.

-W porządku? -spytał, widząc, że zaciskam zęby. Dałam radę jedynie kiwnąć głową. -Jeśli to Ci pomoże, to możesz krzyczeć. -musnął moje usta, delikatnie poruszając się we mnie. Zaczynało mnie coraz bardziej boleć. A jednak... Ruchy Harr'ego były wolne, jednak bolesne. Nie mogłam nic poradzić na cieknące łzy.

-Harry... -pisnęłam z bólu. To była straszne.

-Mam przestać? -spytał łagodnie, bojąc się, że coś się stanie.

-Nie. -od razu zaprzeczyłam. Chciałam doprowadzić to do końca, nawet jeśli czułam ból.

-Na pewno? -spytał, aby się upewnić. Ugh, mimo tego bólu, czułam niedosyt, kiedy przestał się we mnie poruszać. Nie mam pojęcia czemu, tym razem to ja wypchnęłam swoje biodra do góry, tylko żeby go poczuć.

-Już, już kochanie. -Hazz zamknął moje usta swoimi, ponownie przejmując nade mną kontrolę.

-Harry... -jęknęłam, pod wpływem przyjemności. -Możesz szybciej. -wymusiłam się na cichy chichot, gdy zaczął mnie torturować szaleńczo wolnymi ruchami. Powoli przyzwyczajałam się do jego ruchów i ból przestawał mi przeszkadzać. Co chwila któreś z nas krzyczało imię drugiego. Podobno Harry ma grube mury. Nie chciałabym, żeby jego sąsiedzi nas usłyszeli.

-Kurwa Lyn... -jęknął Harry, gdy przygryzłam jego wargę. -Jesteś tak cholernie ciasna. -zaczął mówić mi sprośne słówka, co spowodowało kolejny przypływ ciepła.

Czułam, że dochodzę. Po kilku mocniejszych, ale i boleśniejszych pchnięciach Harr'ego, mój organizm zalała fala przyjemnego ciepła. Moje ciało było dosłownie jak z waty. Hazz doszedł w podobnym czasie. Delikatnie wyszedł ze mnie i opadł zmęczony na łóżko, przyciągając mnie do swojej klatki piersiowej.

-Kocham Cię. -musnął moje usta, zanim zdążyłam mu odpowiedzieć.

-Kocham Cię. -powiedziałam, wtulając się w jego rozgrzany tors.

 James Blunt - Bonfire Hearts

________________

Ekhm, no to ten... nie wierze, że to napisałam. nie będę nic mówić na temat tego rozdziału.. Pozostawię to bez komentarze. Do ostatniej chwili chciałam go zmienić i sama się sobie dziwię, że go dodaję. Ogółem mówiąc nie znam się na tych sprawach, moje doświadczenie opiera się na Dark i After xD

Dziękuję każdemu kto trzymał za mnie kciuki. Niestety się nie udało. Nie dostałam stypendium i nie dostałam się do wymarzonej szkoły. Dostałam się za to do innej bardzo dobrej, skromnie mówiąc jednej z lepszych w Wawie, ale średnio chciałam tam iść, tym bardziej, że profil na który się dostałam mi nie bardzo odpowiada. Chciałam na fizykę, dostałam się na geografię, ale może uda mi się w ciągu roku szkolnego przenieść (miejmy nadzieję!).

Kolejne podziękowania dla osób, które glosowaly na ten blog. Blog zajął 2 miejsce na blog miesiąca maj wg Spisu Opowiadań o One Direction i 1 miejsce bloga miesiąca czerwiec wg Spisu blogów o One Direction.

Nowy rozdział na Help Me (if you can)!

Ponownie zaczynam temat komentarzy. Czyta około 50 osób (!) a komentuje zaledwie 15... Jak tak dalej będzie, będę dodawać rozdziały raz w miesiącu.